-
1 osadzać
I. vt1) ( umocowywać) einsetzen, befestigen2) ( lokować) bringen, setzenosadzić w areszcie einsperren, inhaftierenosadzić na tronie auf den Thron setzen3) ( umiejscawiać)osadzić w realiach in den Realien ansiedeln [ lub lokalisieren]4) ( nanosić osad) wiatr: absetzen, ablagern; rzeka: anschwemmen, ablagern6) chem ablagern, absetzen -
2 areszt
сущ.• арест• задержание* * *aresz|t♂, Р. \areszttu арест;osadzie w \aresztcię посадить под арест;
położyć \areszt na czymś, na coś наложить арест на что-л.* * *м, Р aresztuаре́стosadzić w areszcie — посади́ть под аре́ст
położyć areszt na czymś, na coś — наложи́ть аре́ст на что́-л.
-
3 osadzać
impf ⇒ osadzić* * *( osiedlać) to settle; (w areszcie, na tronie) to put; ( umiejscawiać) to place; ( nanosić osad) to deposit; ( przytwierdzać) to fix, to secure; ( oprawiać) to set* * *ipf.osadzić pf.1. (= osiedlać) settle.2. (= nanosić coś) deposit.3. (= przytwierdzać) fix, secure.4. (= oprawiać) set.5. chem. precipitate.6. tylko pf. ( o koniu) (= zatrzymać w miejscu) halt, stop.7. tylko pf. (= umiejscowić) place.ipf.osadzić się pf.1. (= osiedlać się) settle.2. chem. precipitate.3. tylko pf. ( o koniu) (= zatrzymać się) halt, stop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osadzać
-
4 osądzać
impf ⇒ osadzić* * *( osiedlać) to settle; (w areszcie, na tronie) to put; ( umiejscawiać) to place; ( nanosić osad) to deposit; ( przytwierdzać) to fix, to secure; ( oprawiać) to set* * *ipf.osądzić pf.1. prawn. adjudge, judge.2. (= wydawać opinie) judge, pass judgment.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osądzać
См. также в других словарях:
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
poaresztować — dk IV, poaresztowaćtuję, poaresztowaćtujesz, poaresztowaćtuj, poaresztowaćował, poaresztowaćowani 1. «osadzić w areszcie, uwięzić kolejno wiele osób» Poaresztowano wszystkich członków bandy. 2. «położyć areszt na wielu rzeczach, wierzytelnościach … Słownik języka polskiego
zaaresztować — dk IV, zaaresztowaćtuję, zaaresztowaćtujesz, zaaresztowaćtuj, zaaresztowaćował, zaaresztowaćowany 1. «pozbawić wolności osobistej, osadzić w areszcie; uwięzić» Zaaresztować kogoś pod zarzutem szpiegostwa. 2. rzad. «położyć areszt na rzeczach,… … Słownik języka polskiego
areszt — m IV, D. u, Ms. aresztszcie; lm M. y 1. «pozbawienie kogoś wolności osobistej przez zamknięcie pod strażą; aresztowanie» Areszt policyjny, sądowy. Karać aresztem. Skazać na areszt. Otrzymać miesiąc ścisłego aresztu. ∆ Areszt domowy «areszt przez… … Słownik języka polskiego
osadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osadzaćam, osadzaća, osadzaćają, osadzaćany {{/stl 8}}– osadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osadzaćdzę, osadzaćdzi, osadź, osadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osiedlać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
aresztować — dk a. ndk IV, aresztowaćtuję, aresztowaćtujesz, aresztowaćtuj, aresztowaćował, aresztowaćowany 1. «pozbawić (pozbawiać) wolności osobistej, osadzić (osadzać) w areszcie; uwięzić (więzić)» Aresztować kogoś za coś, na czyjeś polecenie. Aresztować… … Słownik języka polskiego
przymknąć — dk Va, przymknąćnę, przymknąćniesz, przymknąćnij, przymknąćnął, przymknąćnęła, przymknąćnęli, przymknąćnięty przymykać ndk I, przymknąćam, przymknąćasz, przymknąćają, przymknąćaj, przymknąćał, przymknąćany 1. «zamknąć coś niecałkowicie,… … Słownik języka polskiego
